Milli Marşımız Yokken Avrupa’daki Törenlerde Tekbir Getirirdik

[By_Çeri]

Türkiye, "milli marş" ile
Kurtuluş Savaşı yıllarında tanıştı. Daha önceleri marşın ne olduğunu
bilmediğimiz için uluslararası toplantılarda garip vaziyetlere
düşerdik. Meselá, Birinci Dünya Savaşı yıllarında Almanya’da yapılan
bir askeri törende sıra bize gelince subaylarımız marş niyetine hep bir
ağızdan tekbir getirmiş ve büyük alkış almışlardı.

BİZ, "milli marş" kavramı ile Kurtuluş Savaşı yıllarında tanıştık. Daha
önceleri milli marşın ne olduğunu bilmediğimiz için uluslararası
toplantılarda garip vaziyetlere düşer, toplantıya başka milletlerden
katılanlar kendi milli marşlarını okurlarken biz bakakalırdık.

Birinci Dünya Savaşı’nın son yıllarında, Brest-Litovsk’daki Alman
karargáhında bir koşuşturma vardı. Avusturya İmparatoru Karl’ın doğum
günü kutlanacaktı. Her şeyiyle eksiksiz bir tören yapılması gerekiyordu
ve Almanlar müttefikimiz oldukları için, koşuşturanlar arasında Türk
subayları da vardı. Türk tarafı, kutlamalarda askeri murahhasımızın
yaveri olan Teğmen Abdülkadir Bey’i görevlendirmişti.

Sonraki senelerde "Karamürsel" soyadını alacak ve Beşiktaş Kulübü’nün
başkanlığını yapacak olan Abdülkadir Bey’e, kutlama hazırlıkları
sırasında önemli bir haber gelmişti. Rusya’da esaretten kurtularak
Türkiye’ye dönmekte olan 37 kişilik bir Türk subay kafilesi, bir gece
konaklamak üzere istasyona inmişlerdi. Kutlamaya, bu subaylar da davet
edildi.

Tören başladı ve ziyafet sofrasına geçildi. Yemeğin sonunda ayağa
kalkan Alman komutan, sözü esaretten dönen subaylarımıza getirerek Türk
askerinin kahramanlığını övdü. Konuşma biter bitmez bütün Almanlar hep
bir ağızdan "Deutschland Deutschland über alles" diye başlayan Alman
milli marşını okumaya başladılar ve bitirince Türklere dönüp "Şimdi
sizi dinlemek istiyoruz" dediler. Bizde milli marş olmadığını
hatırlayan Abdülkadir Bey hemen vaziyete el koydu. Askerlere "Ordumuz
etti yemin’i okuyabilir miyiz?" diye sordu ama "Unuttuk" cevabını aldı.
"Kalkalım ey ehl-i vatan" dedi, hatırlamadıklarını söylediler.

Abdülkadir Bey, bunun üzerine "Arkadaşlar, haydi tekbir getirelim" dedi
ve subaylar "Allahu ekber Allahü ekber..." diye başlayıp tekbiri
bitirince salonda bir alkış koptu. Almanlar, Tekbir’deki basit
melodinin verdiği ruhani hava içerisinde subaylarımızı dakikalarca
alkışladılar.