Diğer Peygamberler şefaat etmeyecek mi?

[By_Çeri]

Diğer Peygamberler şefaat etmeyecek mi?


Sual: Kıyamet ve Ahiret kitabında şöyle bir hadis-i şerif var:
�İnsanlar, kıyamette Âdem aleyhisselama gidip, derler ki:
(Sen
aziz ve şerif bir Peygambersin ki, Allahü teâlâ seni yarattı. Melekleri
sana secde ettirdi. Sana kendi ruhundan üfledi. Kaza ve hesaba
başlaması için bize şefaat eyle ki, Allahü teâlâ ne murat ederse,
onunla mahkûm olalım. Ve nereye emrederse, herkes oraya gitsin. Her
şeyin hâkimi ve Maliki olan Allahü teâlâ, mahlûklarına dilediğini
yapsın) diye yalvarırlar.
Âdem aleyhisselam buyurur ki:
(Ben Allahü teâlânın yasak ettiği ağacın meyvesinden yedim. Bu zamanda Allahü teâlâdan utanırım. Siz, Nuh aleyhisselama gidin.)
Bunun üzerine bin sene aralarında meşveret ederek dururlar. Sonra Nuh aleyhisselama gidip yalvararak derler ki:
(Biz hiç dayanılmayacak bir haldeyiz. Hesabımızın tez görülmesi için bize şefaat eyle! Şu mahşer cezasından kurtulalım.)
Nuh aleyhisselam onlara der ki:
(Ben
Allahü teâlâya dua eyledim. Yeryüzünde ne kadar insan varsa, o dua
sebebiyle boğuldu. Bunun için, Allahü teâlâdan utanırım. Siz, İbrahim
aleyhisselama gidin ki, o Halilullahtır. Belki o size şefaat eder.)
Yine aralarında bin sene daha konuşurlar. Sonra, İbrahim aleyhisselama gelip derler ki:
(Ey
Müslümanların babası! Sen o zatsın ki, Allahü teâlâ, seni kendine
halil, dost eyledi. Bize şefaat eyle! Allahü teâlâ, mahlukat arasında,
hükmünü versin.)
İbrahim aleyhisselam onlara der ki:
(Ben
dünyada üç kere kinaye söyledim. Bunları söyleyerek din yolunda
mücadele ettim. Şimdi Allahü teâlâdan bu makamda şefaat izni istemekten
utanırım. Siz Musa aleyhisselama gidin. Zira Allahü teâlâ onunla
konuştu ve kendisine manevi yakınlık gösterdi. O, sizin için şefaat
eder.)
Yine bin sene birbirleriyle istişare ederler. Fakat bu
zamanda halleri gayet güçleşir. Mahşer yeri ise, çok daralır. Sonra
Musa aleyhisselama gelip, derler ki:
(Sen o zatsın ki, Allahü
teâlâ seninle konuştu. Sana Tevrat�ı indirdi. Hesabın başlaması için
bize şefaat eyle! Zira burada durmamız çok uzadı. İzdiham pek
ziyadeleşti. Ayaklar birbirleri üzerine birikti).
Musa aleyhisselam onlara der ki:
(Ben,
Allahü teâlâya, Firavun ailesinin senelerce hoşlanmayacakları şeylerle
cezalandırılması için dua ettim. Sonra gelenlere ibret olmalarını rica
eyledim. Şimdi şefaat etmeye utanırım. Siz İsa aleyhisselama gidin.
Size O şefaat eder.)
Yine aralarında bin sene müşavere ederler. Gittikçe sıkıntıları daha çoğalır. Sonra İsa aleyhisselama gelip derler ki:
(Sen
Allahü teâlânın ruhu ve kelimesisin, Allahü teâlâ, dünyada ve ahirette
kıymetli bir zat olduğunu bildirdi. Bize Rabbinden şefaat eyle!)
İsa aleyhisselam buyurur ki:
(Benim
kavmim, beni ve annemi Allah�tan başka ilah ittihaz eylediler. Nasıl
şefaat ederim ki, bana da ibadet ettiler. Ve bana oğul ve Allahü
teâlâya baba ismini verdiler. Fakat, siz gördünüz mü ki, birinizin
kesesi olsun da, içinde nafakası olmasın. Ve ağzı da mühürlü olsun. O
mührü bozmadan o nafakaya vasıl olsun. Peygamberlerin en üstünü ve
sonuncusu Muhammed aleyhisselama gidin. Zira O, davetini ve şefaatini
ümmeti için hazırladı.)
İsa aleyhisselam, Peygamberimizin daha
birçok faziletini anlatır, hepsi Muhammed aleyhisselama bir an önce
kavuşmak ister. Hemen Muhammed aleyhisselama gelip, derler ki:
(Sen
Habibullahsın! Habib ise, vasıtaların en faydalısıdır. Bize Rabbinden
şefaat eyle! Zira Peygamberlerin birincisi olan Âdem aleyhisselama
gittik. Bizi Nuh aleyhisselama gönderdi. Nuh aleyhisselama gittik.
İbrahim aleyhisselama gönderdi. İbrahim aleyhisselama gittik. Musa
aleyhisselama gönderdi. Musa aleyhisselama gittik. İsa aleyhisselama
gönderdi. İsa aleyhisselam ise, size gönderdi. Ya Resulallah, senden
sonra gidecek bir yerimiz kalmadı.)
Resulullah efendimiz, (Allahü teâlâ izin verir ve razı olursa, şefaat ederim) buyurup, Allahü teâlânın izni ile şefaat eder.�
Bu duruma göre, Peygamberimiz hariç, diğer Peygamberler şefaat edemeyecek mi?
CEVAP
Peygamberlerin
hepsi şefaat edecektir. Yukarıda bildirilen ilk şefaat etme durumuyla
ilgilidir. Peygamber efendimizden önce hiçbir Peygamber şefaat
etmeyecektir, bu bildiriliyor. Peygamber efendimizin şefaatinden sonra
bütün Peygamberler şefaat edecektir. Peygamberlerden başka, melekler,
Kur�an-ı kerim, mezhep imamları, âlimler, salihler, evliya, şehitler,
akrabalar, din kardeşlerimiz, hacılar ve daha başkaları şefaat
edecektir.

Peygamber efendimizin şefaati şöyle olacak:
1- Mahşerde beklemek azabından kurtaracaktır.
2- Çok kimseyi, sorgusuz, sualsiz Cennete sokacaktır.
3- Azap çekmesi gereken müminleri azaptan kurtaracaktır.
4- Günahı çok olan müminleri Cehennemden çıkaracaktır.
5- Sevapla günahı eşit olup, Araf�ta bekleyenlerin Cennete gitmelerine şefaat edecektir.
6- Cennete girmiş olanların derecelerinin yükselmesine şefaat edecektir.

Şefaat
ile hesaptan kurtardığı yetmiş bin kimsenin her birinin şefaatleri ile
de, yetmişer bin kişi sorgusuz, sualsiz Cennete girecektir. Hadis-i
şeriflerde buyuruldu ki:

(Kıyamette ilk şefaat eden ben olacağım.) [Müslim]

(Bütün Peygamberler şefaat edecektir.) [Buhari]

(Kıyamette Peygamberler, sona âlimler ve şehidler şefaat eder.) [İbni Mace, Deylemi]

(Kıyamette Âdem aleyhisselamı bir milyar insana şefaat eder.) [Taberani]

(Akraba, emanete riayet eden, Peygamberiniz ve din kardeşleriniz şefaat eder.) [Deylemi]

(Yemin ederim ki, [Hazret-i] Osman, 70 bin kişiye şefaat edip, Cehenneme gitmekten kurtarır.) [İ. Asakir]

(Kıyamette abid Cennete girer, âlim ise halka şefaat için bekler.) [İ Maverdi]

(İmamlarınız şefaatçilerinizdir.) [Dare kutni]

(Hacı, yakınlarından 400 kişiye şefaat eder.) [Ramuz]

(Allah indinde Kur�andan daha üstün şefaatçi yoktur. Ne Peygamber, ne melek, ne de başkası.) [Taberani]

(Kur'an okuyun! Çünkü kıyamette şefaat eder.) [Müslim]

(Kur�an-ı kerim, okuyanlarına, ya şefaat edecek veya düşman olacaktır.) [Müslim]

(Kıyamette
Allahü teâlâ, �Melekler, Peygamberler ve salihler şefaatlerini
yaptılar. Bundan sonra benim büyük rahmetim kaldı� buyurur.) [Buhari]

Görüldüğü
gibi Peygamberler de şefaat edecektir. Ancak şefaatler farklıdır.
Akrabamızın veya bir hacının şefaati Peygamberlerinki gibi şümullü
olmaz. Peygamberlerin şefaati de Peygamber efendimizin şefaati gibi
olmaz. Hepsi derece derecedir. Bu bakımdan bahsettiğiniz hadis-i şerif,
yukarıdakilere zıt değildir.